Sekretarz Generalny ONZ nie jest prezydentem ani premierem ludzkości, ale ma różnorodny realny wpływ na politykę międzynarodową, w tym na inne organizacje międzypaństwowe, władze państw i światową opinię publiczną. Kraj, którego obywatel zostaje wybrany na najwyższe stanowisko międzynarodowe przez większość państw świata, zyskuje zwłaszcza na prestiżu i wizerunku, co pomaga odnosić także inne korzyści i awansować w porządku globalnym.
Korea Południowa – państwo o niezwykle burzliwej i trudnej historii najnowszej – awansowała wysoko dzięki przede wszystkim gospodarce i innowacyjności, ale również dzięki temu, że od blisko dziesięciu lat Organizacją Narodów Zjednoczonych kieruje z Nowego Jorku południowokoreański dyplomata Ban Ki-moon. Jest najbardziej znanym na świecie obywatelem swojego kraju.
Ban Ki-moon zakończy drugą i ostatnią kadencję 31 grudnia 2016 roku. Trwają wybory następcy. Sekretarza Generalnego wybiera Zgromadzenie Ogólne ONZ – w którym równorzędny głos mają obecnie 193 państwa – na podstawie rekomendacji Rady Bezpieczeństwa.
Rada przedstawia Zgromadzeniu tylko jednego kandydata. Uchwała Rady, liczącej 15 członków, wymaga kwalifikowanej większości co najmniej 9 głosów. Każdy stały członek – Chiny, Francja, Rosja, USA i Wielka Brytania – może użyć prawa weta. Za to obywatele stałych członków nie mogą kandydować (część powyższych zasad zapisano w Karcie Narodów Zjednoczonych, część w uchwałach Zgromadzenia Ogólnego, a jeszcze inna część to normy zwyczajowe).
5 sierpnia, a wcześniej 21 lipca przeprowadzono w Radzie Bezpieczeństwa niewiążące głosowania wstępne. Członkowie mogli głosować na więcej niż jednego kandydata spośród jedenastu zgłoszonych.
Dwukrotnie wygrał António Guterres – Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców w latach 2005-2015, a wcześniej premier Portugalii i przewodniczący Międzynarodówki Socjalistycznej. W głosowaniu sierpniowym dostał 11 głosów, a żaden z konkurentów nie osiągnął bariery 9 głosów. Guterres miał w tym samym głosowaniu najmniej głosów przeciw – tylko 2, podczas gdy konkurenci między 4 a 10. Zwycięstwo Guterresa w rzeczywistych wyborach jesienią 2016 roku stało się bardzo prawdopodobne. Już od wiosny 2016 roku trwają jawne wysłuchania kandydatów i debaty między nimi. Nie tylko państwa w Zgromadzeniu Ogólnym, również – przez internet – indywidualni ludzie z całego świata zadają pytania, porównują odpowiedzi i wyrażają opinie. Wszystko to nie wzbudziło zainteresowania w Polsce.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Sekretarz Generalny ONZ nie jest prezydentem ani premierem ludzkości, ale ma różnorodny realny wpływ na politykę międzynarodową, w tym na inne organizacje międzypaństwowe, władze państw i światową opinię publiczną. Kraj, którego obywatel zostaje wybrany na najwyższe stanowisko międzynarodowe przez większość państw świata, zyskuje zwłaszcza na prestiżu i wizerunku, co pomaga odnosić także inne korzyści i awansować w porządku globalnym.
Korea Południowa – państwo o niezwykle burzliwej i trudnej historii najnowszej – awansowała wysoko dzięki przede wszystkim gospodarce i innowacyjności, ale również dzięki temu, że od blisko dziesięciu lat Organizacją Narodów Zjednoczonych kieruje z Nowego Jorku południowokoreański dyplomata Ban Ki-moon. Jest najbardziej znanym na świecie obywatelem swojego kraju.
Ban Ki-moon zakończy drugą i ostatnią kadencję 31 grudnia 2016 roku. Trwają wybory następcy. Sekretarza Generalnego wybiera Zgromadzenie Ogólne ONZ – w którym równorzędny głos mają obecnie 193 państwa – na podstawie rekomendacji Rady Bezpieczeństwa.
Rada przedstawia Zgromadzeniu tylko jednego kandydata. Uchwała Rady, liczącej 15 członków, wymaga kwalifikowanej większości co najmniej 9 głosów. Każdy stały członek – Chiny, Francja, Rosja, USA i Wielka Brytania – może użyć prawa weta. Za to obywatele stałych członków nie mogą kandydować (część powyższych zasad zapisano w Karcie Narodów Zjednoczonych, część w uchwałach Zgromadzenia Ogólnego, a jeszcze inna część to normy zwyczajowe).
5 sierpnia, a wcześniej 21 lipca przeprowadzono w Radzie Bezpieczeństwa niewiążące głosowania wstępne. Członkowie mogli głosować na więcej niż jednego kandydata spośród jedenastu zgłoszonych.
Dwukrotnie wygrał António Guterres – Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców w latach 2005-2015, a wcześniej premier Portugalii i przewodniczący Międzynarodówki Socjalistycznej. W głosowaniu sierpniowym dostał 11 głosów, a żaden z konkurentów nie osiągnął bariery 9 głosów. Guterres miał w tym samym głosowaniu najmniej głosów przeciw – tylko 2, podczas gdy konkurenci między 4 a 10. Zwycięstwo Guterresa w rzeczywistych wyborach jesienią 2016 roku stało się bardzo prawdopodobne. Już od wiosny 2016 roku trwają jawne wysłuchania kandydatów i debaty między nimi. Nie tylko państwa w Zgromadzeniu Ogólnym, również – przez internet – indywidualni ludzie z całego świata zadają pytania, porównują odpowiedzi i wyrażają opinie. Wszystko to nie wzbudziło zainteresowania w Polsce.
Strona 1 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/303631-sekretarzem-generalnym-onz-prawdopodobnie-bedzie-byly-wysoki-komisarz-ds-uchodzcow-i-szef-miedzynarodowki-socjalistycznej
