6 czerwca w Centralnej Bibliotece Rolniczej na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie odbyła się prezentacja książki „Carl Gustaf Mannerheim. Wspomnienia”. W spotkaniu wzięli udział: Ambasador Finlandii Hanna Lehtinen, Anna Kulicka Soisalon-Soininen oraz dyrektor wydawnictwa Editions Spotkania Piotr Jegliński. Autor wspomnień Mannerheim (1867-1951), dowódca wojskowy i polityk, marszałek i prezydent Finlandii bywa nazywany „fińskim Piłsudskim”.

Carl Gustaf Emil baron Mannerheim (1867-1951) jest chyba najbardziej kontrowersyjną postacią w dziejach Finlandii. Tak jak wielu wybitnych mężów stanu, był i jest obiektem bądź bezkrytycznego uwielbienia, bądź brutalnych ataków.

Jak pisze we wstępie do książki Michał Kopczyński, zwolennicy widzą w Mannerheimie dwukrotnego pogromcę bolszewickich agentów, dążących do uczynienia z Finlandii republiki sowieckiej, męża stanu stojącego ponad partyjnymi intrygami, wybitnego wodza, który upokorzył Armię Czerwoną i wreszcie męża opatrznościowego, który w latach 1917-1919 i 1939-1945 uratował niepodległość swej ojczyzny, wyprowadzając osamotniony na międzynarodowej scenie politycznej kraj z beznadziejnego, wydawałoby się, położenia.

Dla przeciwników pozostaje on „białym generałem”, pogardliwie nastawionym do parlamentarnej demokracji sympatykiem faszyzmu, a nawet sojusznikiem Hitlera.

Mannerheim był potomkiem arystokratycznej rodziny pochodzenia szwedzko-holenderskiego. Zaczął karierę wojskową w 1889 w 15. Aleksandryjskim Pułku Dragonów stacjonującym w Kaliszu. Był uczestnikiem wojny 1904-1905, a w czasie I wojny światowej dowódcą korpusu kawalerii. Stał na czele fińskiego ruchu niepodległościowego po I wojnie światowej i doprowadził do wyzwolenia swojego kraju spod władzy Rosji, a następnie przyczynił się do zachowania jego niepodległości w latach II wojny światowej i w okresie powojennym.

Wspomnienia Mannerheima wydane przez Editions Spotkania obejmują lata 1882-1946 i zostały opublikowane w 150. rocznicę śmierci bohatera narodowego Finlandii.

W Polsce niewiele wiedziano o marszałku Mannerheimie

— zaznaczył na wstępie Piotr Jegliński.

Szczególnie w okresie komunizmu była zmowa milczenia. Propaganda przedstawiała marszałka jako faszystę, to samo dotyczyło postaci Józefa Piłsudskiego, cenzurowano wszystkie wzmianki o ich czynach.

Jak zaznaczył szef wydawnictwa, obecna edycja wspomnień Mannerheima to wydanie drugie, to pierwsze ukazało się w 1992 roku także nakładem Editions Spotkania.

Wznowienie tej publikacji po polsku jest doskonałym sposobem uhonorowania życia i dorobku fińskiego bohatera narodowego

— mówiła Ambasador Finlandii Hanna Lehtinen, dziękując dyrektorowi wydawnictwa Editions Spotkania.

Mannerheim cały czas fascynuje Finlandię i zagranicę. 150. rocznica stała się okazją do nowych badań i miejmy nadzieję, że niektóre z nich trafią również do polskiej publiczności

— dziennikarz, reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych, tłumacz, była wiceprezes Towarzystwa Polska-Finlandia, a zarazem autorka wystawy o marszałku Mannerhemie przybliżyła uczestnikom spotkania postać tego fińskiego bohatera.

Zauważyła, że Polacy, którzy słyszeli o Mannerheimie mówią o nim: to taki fiński Piłsudski. Jednak wiele ich różniło, zarówno początki ich dziejów, jak i sympatie polityczne. W 1919 roku doszło dwukrotnie do spotkania Mannerheima z Piłsudskim w warszawskim Belwederze, obaj żołnierze i politycy omawiali głównie dwie kwestie: koncepcję Międzymorza oraz stosunki z Rosją.