Każda władza chce pozostawić po sobie coś trwałego. Niekoniecznie ustawy, bo ich wyborcy nie czytają, a następcy mogą przepisy zmienić.

Nawet tak wielkie przedsięwzięcie, jak „cztery wielkie reformy” koalicji AWS-UW – dotyczące administracji, emerytur, oświaty i zdrowia – z czasem zostały częściowo lub całkowicie rozmontowane, uchowała się tylko ta pierwsza, skądinąd najbardziej szkodliwa i podminowująca fundamenty polskiej państwowości. Monument, który wybudowali sobie Jerzy Buzek i Leszek Balcerowicz, padł w gruzy, choć nieco mniej efektownie niż warszawski pomnik Feliksa Dzierżyńskiego.

Trwalsze od ustaw i od pomników są budowle. Co znaczące: im są większe, tym trwalsze. Oczywiście i ich można się pozbyć, jeśli jest społeczna determinacja, jak było w II RP z soborem św. Aleksandra Newskiego, symbolem rusyfikacji, monumentalną cerkwią, która stała na stołecznym pl. Saskim (dziś pl. Piłsudskiego).…