„Premier Hiszpanii Pedro Sanchez, który sprawuje władzę dzięki pomocy katalońskich i baskijskich nacjonalistów, utrzymuje się na stanowisku kosztem hiszpańskiej demokracji” – napisano na łamach najnowszego wydania brytyjskiego tygodnika „The Economist”.

Rząd Sancheza powstał po przegranych przez jego partię PSOE wyborach parlamentarnych w lipcu 2023 roku. Jednak zwycięska Partia Ludowa (PP) nie zdobyła wystarczająco wiele głosów, aby sformować gabinet, nawet przy poparciu skrajnie prawicowego ugrupowania Vox.

Głosy lewicowego Sumaru oraz katalońskich i baskijskich separatystów pozwoliły Sanchezowi utrzymać władzę, ale premier płaci za to określone koszty

— pisze „The Economist”.

Amnestia za nielegalne referendum

W ich ramach w maju parlament przegłosował amnestię dla organizatorów nielegalnego referendum w sprawie niepodległości Katalonii, które odbyło się 1 października 2017 roku.

Sanchez, który zawsze się temu sprzeciwiał, podporządkował się

— przypomina tygodnik.

Teraz jest gotów zaoferować kolejne ustępstwo na rzecz katalońskiego nacjonalizmu

— dodaje.

Suwerenność fiskalna Katalonii

Chodzi o obietnicę zwiększenia suwerenności fiskalnej Katalonii, jednej z najbogatszych wspólnot autonomicznych Hiszpanii, w zamian za poparcie separatystycznej partii ERC dla socjalisty Salvadora Illi na stanowisko premiera regionalnego rządu (Generalitat).

Ponieważ oznacza to mniej pieniędzy do wspólnej puli, wzbudziło to więcej narzekań niż amnestia

— wyjaśnia „The Economist”.

Chwiejna większość w parlamencie sprawia, że Sanchez wciąż musi lawirować w sprawie przyjęcia budżetu na kolejny rok. Według brytyjskiego tygodnika nie ma jednak realnego zagrożenia dla jego władzy, ponieważ ciężko znaleźć alternatywną większość w izbie.

Największym atutem Sancheza jest nieskuteczna i podzielona opozycja

— zauważa „The Economist”.

„Przebiegły i bezwzględny taktyk”

Tygodnik ocenia premiera jako „przebiegłego i bezwzględnego taktyka”, który utrzymuje się u sterów rządu od 2018 roku i może wytrwać do końca kadencji w 2027 roku.

Sanchez „umieścił politycznych nominatów na stanowiskach teoretycznie niezależnych” takich jak Bank Hiszpanii. Premier złożył też skargę w krajowej prokuraturze na sędziego prowadzącego śledztwo w sprawie oskarżeń o korupcję wobec żony Sancheza, Begony Gomez.

Według działaczki na rzecz praworządności Elisy de la Nuez cytowanej przez brytyjski tygodnik „Hiszpania tradycyjnie zmaga się z pewnymi słabościami w zakresie mechanizmów kontroli i równowagi władzy”. De la Nuez dodała jednak, że „w ostatnich latach sytuacja ta znacznie się pogorszyła”.

CZYTAJ WIĘCEJ: Tak Rosja próbuje uderzać w stabilność Hiszpanii! „ABC”: Kampania dezinformacyjna wykorzystuje kryzys migracyjny

nt/PAP