„Rozmowy na pewno są prowadzone, nie wiadomo tylko, jaka jest cena” – mówi portalowi wPolityce.pl Tomasz Wróblewski, prezes Warsaw Enterprise Institute. Skomentował jedno z trzech rozwiązań zawartych w dokumencie zaleca „przymusowe i na stałe” przesiedlenie całej ludności Strefy Gazy - 2,2 mln osób najpierw na Półwysep Synaj w Egipcie, w ramach projektu humanitarnego.

CZYTAJ WIĘCEJ: Przesiedlenie Palestyńczyków do Europy? Wyciekł tajny dokument izraelskiego wywiadu! SPRAWDŹ, jakie scenariusze planowano

Kair się broni, ale nie ma pieniędzy. W tle scenariusza jest jeszcze Kanada, która może być planem „B”

– zaznacza Tomasz Wróbewski.

ROzwiązanie zaleca przy tym wywarcie presji na Stany Zjednoczone, aby doprowadziły do przyjęcia uchodźców przez Egipt. Następnie inne kraje, głównie basenu Morza Śródziemnego, w tym europejskie - Grecja i Hiszpania - miałyby pomoc w absorpcji części uchodźców.

Jak dotąd Egipt jednak usilnie próbuje obronić się przed przyjęciem Palestyńczyków z Gazy. Może tylko podbija cenę, ale jeżeli pozostanie przy swoim, to Izrael będzie musiał wdrażać plan „B” opisany w tajnym dokumencie wywiadu dla Knesetu, który przedostał się do sieci

– mówi Wróblewski.

Dokument wskazuje na wkład, jaki oba te państwa UE mogłyby wnieść dla realizacji izraelskiego projektu, określonego jako „absorpcja i osiedlenie” uchodźców palestyńskich, w zamian za „budżet absorpcyjny”. Tomasz Wróblewski zaznacza, że trzeci scenariusz musi być brany pod uwagę w Unii Europejskiej, a na najbliższym unijnym szczycie temat zostanie poruszony.

Unijne zapowiedzi

Już są unijne zapowiedzi, że na grudniowym szczycie Unii pojawi się właśnie ten temat. Temat czy pomóc Izraelowi finansowo czy humanitarnie. Mowa jest o wywieraniu presji na EU, żeby Grecja i Hiszpania przyjęły milion albo dwa Palestyńczyków

– dodaje.

Jest scenariusz, który mówi o przedostaniu się imigrantów do krajów basenu Morza Śródziemnego. Jest on w Unii brany pod uwagę

– uważa Wróblewski.

Zgodnie z dokumentem, wiele krajów mogłoby pomóc w projekcie przesiedlenia ludności Gazy, przeznaczając środki finansowe lub przyjmując uchodźców.

Oprócz Egiptu i Stanów Zjednoczonych, które miałyby wywierać presję na kraje, dokument wymienia Arabię Saudyjska, Maroko, Libię, Tunezję, Kanadę, a także dwa kraje europejskie - Grecję i Hiszpanię.