Minister ds. europejskich w rządzie Hesji Lucia Puttrich w gościnnym artykule na łamach „Frankfurter Allgemeine Zeitung” pisze, że „nagonka na Polskę i Węgry miała toksyczny wpływ na wewnętrzną spójność UE”. Zdaniem minister, Niemcy powinny powrócić na drogę mediatora między Wschodem a Zachodem.

CZYTAJ TAKŻE:

— Judit Varga: „To już oczywiste, że Bruksela chce się pozbyć naszego konserwatywnego rządu. Używają wszelkich możliwych środków”

— Bez niedomówień! Orban mówi wprost: Unia Europejska nie wypłaca Węgrom pieniędzy ze względów politycznych

— TYLKO U NAS. Co z solidarnością europejską? Liderzy V4 i prezydent Macron odpowiadają na pytanie wPolityce.pl i „Sieci”!

Spór UE z Polską i Węgrami

Unia Europejska jest wspólnotą wartości - przypomina Puttrich w swoim tekście.

Opiera się ona na poszanowaniu godności ludzkiej, wolności, równości, demokracji, poszanowaniu praw człowieka i praworządności. Tak mówią traktaty i do tego zobowiązały się wszystkie państwa członkowskie. Jednak, jak to często bywa, w momencie podpisywania umowy partnerzy mieli różne wyobrażenia na temat jej treści

— pisze minister.

W kontekście sporów UE z Polską i Węgrami pisze, że „coraz wyraźniej widać, że państwa członkowskie mają wspólne podstawy wartości, ale nie mają jednolitej definicji tych wartości. Ostatnie próby ujednolicenia tych wartości za pomocą środków politycznych prowadzą UE w ślepy zaułek polityczno-integracyjny” - pisze minister.

Dawno już bowiem przestała to być tylko kwestia zasad konstytucyjnych i ich interpretacji, teraz to kwestia raczej (nowego) modelu społecznego UE

— uważa Puttrich.

Dlatego Niemcy „powinny zadbać o maksymalne uspokojenie tych debat”, które „stoją na przeszkodzie dalszemu rozwojowi UE jako całości”.

Nagonka niezgodna z „duchem współpracy”

Zdaniem autorki tekstu „nagonka na Polskę i Węgry w ostatnich latach nie była zgodna z duchem współpracy na równych zasadach, ale miała toksyczny wpływ na wewnętrzną spójność UE”. Młodsze państwa członkowskie „uzyskały wolność i pełną niepodległość dopiero na krótko przed przystąpieniem do UE. Wybrały one drogę do UE również dlatego, że postrzegały swoją suwerenność, jako lepiej chronioną przed rosyjską agresją” - zwraca uwagę Puttrich.

Minister przypomina, że „szczególnie Niemcy zawsze były orędownikiem mniejszych i nowych państw członkowskich. Mogły one polegać na tym, że istotne decyzje nie będą podejmowane wbrew ich woli. To niemieckie zapewnienie było najbardziej przekonującym argumentem przeciwko obawom o niemiecką czy francuską hegemonię i za głębszą integracją”.

Obecny dyskurs burzy jednak tę obietnicę i chodzi tu nie tyle o konkrety, co raczej o ton. Kiedy kanclerz Olaf Scholz nonszalancko odrzuca polskie żądania reparacji podczas swojej inauguracyjnej wizyty i przeciwstawia je wkładowi Niemiec w UE, posługuje się dokładnie takim frazesem, jakiego potrzebują populiści w swoich argumentach. Ale w jaki sposób taka niemiecka polityka europejska chce negocjować z tymi samymi partnerami w sprawie państwa federalnego (z bardziej centralnymi kompetencjami dla) Europy, jak wynika z umowy koalicyjnej SPD, Zielonych i FDP

— zastanawia się autorka tekstu.

Zdaniem heskiej minister „Niemcy powinny więc powrócić na drogę mediatora między Wschodem a Zachodem, między dużymi a małymi państwami członkowskimi, tak jak kiedyś Helmut Kohl”.

Ta jedność „może się udać tylko (…) w akceptacji różnorodności. Zjednoczenie Europy nigdy nie miało być fuzją europejskich tożsamości i wartości, ale współpracą suwerennych państw dla wzajemnych korzyści. Jedność w różnorodności nie oznacza ujednolicenia różnorodności. Młodsze państwa członkowskie właśnie nam o tym przypominają. Czasem głośniej, czasem ciszej” - konkluduje heska minister Lucia Puttrich.

wkt/PAP