Na łamach „Gazety Wyborczej” ukazał się niezwykle „ambitny” wywiad z piosenkarką Mery Spolsky. Rozmowa zaczyna się od… komplementu dziennikarza na temat dość nietypowego stroju artystki, w którym Maria Ewa Żak promuje trasę koncertową. Mery Spolsky opowiada dziennikowi z Czerskiej, dlaczego postanowiła przebrać się za… waginę.

Dlaczego Mery Spolsky przebrała się za wulwę?

Zainteresowania środowisk lewicowych i feministycznych, zwłaszcza tych najbardziej radykalnych, często kręcą się wokół tematów, nazwijmy to, okołogenitalnych. Wywiad z piosenkarką Mery Spolsky dotyczy niemal w całości… waginy - czy raczej - jak wolą mówić zarówno sama artystka, jak i dziennikarz „GW” - wulwy.

Do zdjęcia promującego trasę koncertową pozujesz w sukni w kształcie wulwy. Pięknie wyglądasz

— zwraca się do swojej rozmówczyni prowadzący wywiad Jarosław Szubrycht.

Dziękuję

— odpowiada piosenkarka.

Dalej jest jeszcze ciekawiej.

Gdybym ja przebrał się za penisa, w najlepszym wypadku mógłbym liczyć na angaż na wieczór panieński

— konstatuje Szubrycht.

Zależy, jak byłby ten penis skonstruowany. Kiedy zgłaszałam się do Oli Kucharczyk, projektantki tego dzieła, moją intencją było stworzenie stroju, który nie będzie wyglądał, jakby powstał z myślą o Halloween. Nie chciałam, żeby krzyczał: „Jestem wulwą!”

— mówi dalej piosenkarka.

„Zapraszam was do mojej wulwy”!

Z dalszej części rozmowy dowiadujemy się, że artystkę zainspirowała lektura książki „Monologi waginy”.

Słowa „wagina”, „wulwa” czy „pochwa” kojarzone są w języku polskim z czymś brzydkim, niewygodnym, wstydliwym. Dlatego nawet kobiety boją się tej części ciała, rozmowa o niej jest tabu. Postanowiłam stworzyć sobie strój wulwy, żeby trochę się z tym oswoić, ale zarazem chciałam, żeby to było ładne, bardzo modowe

— przekonuje artystka.

Na mojej trasie ten róż też ma wszystkich zbliżać. Zapraszam was do mojej wulwy! (śmiech)

— podkreśla.

Na „GW” stabilnie.

Czy to przekona kogokolwiek do feministycznych postulatów? I czy na pewno pokazuje „Gazetę Wyborczą” jako medium skierowane do „młodych, wykształconych, z wielkich ośrodków”?

aja/Wyborcza.pl