„Na maturze z polskiego wiersz mojej babci Anny Kamieńskiej, która do śmierci mieszkała w kamienicy na Joteyki 13” - napisał na Twitterze Jan Śpiewak. To ta sama kamienica, „którą nielegalnie zreprywatyzowała córka ministra Ćwiąkalskiego” - dodał.

CZYTAJ RÓWNIEŻ:

• Rozpoczynają się egzaminy maturalne. Rano - język polski na poziomie podstawowym, po południu - wersja rozszerzona

• Wyciek tematów maturalnych z języka polskiego? Odnotowano nagły wzrost wyszukiwań dotyczących „Wesela” Wyspiańskiego

Śpiewak: Życie bywa zaskakujące

Maturzyści zdający dziś egzamin z języka polskiego mogli zmierzyć się z interpretacją wiersza Anny Kamieńskiej (ur. 12 kwietnia 1920 w Krasnymstawie, zm. 10 maja 1986 w Warszawie) pt. „Daremne”. Poetka, pisarka, tłumaczka i krytyk literacki; autorka blisko 100 książek to babcia aktywisty miejskiego Jana Śpiewaka.

Na maturze z polskiego wiersz mojej babci Anny Kamieńskiej, która do śmierci mieszkała w kamienicy na Joteyki 13. Tej samej, którą nielegalnie zreprywatyzowała córka ministra Ćwiąkalskiego. Życie bywa zaskakujące

— napisał na Twitterze Śpiewak.

Komentarze

To jest zwykła recydywa w poczuciu bezkarności pod możnym protektorem. Słabe, bardzo słabe

NSA unieważnił tę reprywatyzację więc nie wiem o co Panu chodzi. Została też przekazana w prywatne ręce na podstawie nielegalnego zarządzenia HGW z 2008 roku. I jest dzisiaj znowu w rękach miasta. Czyli reprywatyzacja była NIELEGALNA.

Pan rozumie i tylko jątrzy, a ja nie mam przyjemności rozmawiać z ludźmi, którzy publicznie i interesownie udają głupszych, niż są nimi w rzeczywistości. Skoro panu nie wstyd powtarzać te same, obalone w sądzie pomówienia, to polecam towarzystwo tych, których to nie zniesmacza

Nie były obalone w sądzie, ciekawe skad Pan to wie co było - jeśli całość akt jest utajniona.

„Daremne” Kamieńskiej

Poniżej wiersz „Daremne” Anny Kamieńskiej.

Noszę od dzieciństwa cały ten bagaż:

Skrzypce ojca w czarnym futerale,

Drewniany talerz z napisem:

„Do soli i chleba gości nam potrzeba”,

Jedną dróżkę głęboką,

Po której przesuwa się cień konia i wozu,

Ścianę pleśni,

Rozkładane łóżeczko,

Wazon z gołąbkami,

Przedmioty

Trwalsze nad życie,

Wypchanego głuszca

Na spróchniałym kredensie,

Ach, i jeszcze tę całą

Piramidę schodów i drzwi.

To nielekko

Dźwigać tyle rupieci,

A wiem, że do końca

Nie pozbędę się ani jednego.

Aż przyjdzie mądra moja matka,

Przyjdzie znikąd do nikąd,

I powie:

– Złóż to wszystko, córuchno.

To nie ma sensu.

CZYTAJ TAKŻE:

• Prezydent Duda o ułaskawieniu Jana Śpiewaka: Walczył bardzo odważnie. Prawem młodzieńczym jest angażować się po dobrej stronie

• NASZ WYWIAD. Śpiewak: Trzeba zadać pytanie, czy Rafał Trzaskowski jest solidarny z przestępcami. Wystąpił w obronie majątku Marka M.

xyz/Twitter