5 grudnia w księgarni Państwowego Instytutu Wydawniczego odbyła się premiera antologii poświęconej twórczości Karola Wojtyły. W spotkaniu wzięli udział: prof. Krzysztof Dybciak - autor wyboru artykułów i ks. prof. Jan Sochoń, rozmowę prowadził prof. Paweł Skibiński.

Gości powitał dyrektor PIW-u Krzysztof Michalski, który wyjaśnił, że publikacja powstała z okazji nadchodzącego roku 2020, który został przez Sejm RP ogłoszony Rokiem Jana Pawła II.

Opracowana przez prof. Krzysztofa Dybciaka, opatrzona jego wprowadzeniem, antologia obejmuje pięćdziesiąt osiem najważniejszych publikacji poświęconych twórczości Karola Wojtyły. Zamieszczone w tym obszernym dziele teksty zostały podzielone na trzy wątki tematyczne: poezja, proza i dramat. Autorami artykułów są pisarze i poeci, krytycy i historycy literatury, teatrolodzy, filozofowie i teleologowie. Wśród nich znaleźli się m.in.: Jarosław Iwaszkiewicz, Czesław Miłosz, ks. Jan Twardowski, Tomasz Burek, Maciej Urbanowski, Jan Błoński, Zygmunt Kubiak, Marek Skwarnicki, Jacek Popiela, Bolesław Taborski, Stefan Sawicki, Paweł Rojek, abp. Marek Jędraszewski, ks. Janusz Pasierb, ks. Jerzy Szymik, ks. Jan Sochoń. Aneks zawiera teksty Rocco Buttiglione i Josepha Ratzingera.

Prof. Krzysztof Dybciak zaznaczył, że Karol Wojtyła był wybitnym pisarzem, o czym przekonuje ta antologia, która jest dowodem z recepcji jego twórczości. Pierwsze dzieła, a w ślad za nimi recenzje zaczęły się pojawiać niedługo po wyborze Wojtyły na papieża. Wcześniej utwory przyszłego papieża były publikowane pod pseudonimami: Andrzej Jawień, AJ, Piotr Jasień, Stanisław Andrzej Gruda.

Jest to pierwsza książka, która zbiera głosy ludzi kultury polskiej na temat aktywności artystycznej Karola Wojtyły

— powiedział ks. Jan Sochoń.

W tym sensie to książka fundamentalna.

Wymienił jednak dwa nazwiska, których mu zabrakło w tej antologii: prof. Elżbiety Feliksiak i prof. Haliny Krukowskiej, które pisały o twórczości literackiej polskiego papieża.

Jak zauważył ksiądz profesor, Polska jest jednym z nielicznych krajów na świecie, który charakteryzuje się świadomą aktywnością księży w kulturze, zwłaszcza od czasów II RP polscy księża tworzą ważną część kultury polskiej.

Odnosząc się do poezji Karola Wojtyły, ks. Jan Sochoń powiedział:

To jest twórczość hieratyczna, posługująca się eliotowskimi, herbertowskimi długimi zdaniami, medytacyjna, w której najważniejsze jest pojęcie, idea, a doświadczenie emocjonalne, międzyludzkie jest głęboko ukryte.

Jak zauważył ks. Sochoń, „teksty poetyckie Wojtyły bardzo się trudno czyta, to nie jest poezja angażująca od razu nas samych. Trzeba wielkiego trudu i wysiłku. Ale są w niej skarby literackie. (..) Do tej poezji trzeba pokory czytelniczej, żeby starać się wejść w ten podskórny świat, jaki ta poezja niesie”.

Według niego, Karol Wojtyła wpisuje się w krąg poezji metafizycznej.