Myślę, że do tego typu handlu należy podejść jak do handlu niewolnikami. Chrześcijaństwo i Kościół ten proceder potępiały i zakazywały kupowania ludzi. Ale zdarzał się wykup niewolnika, aby przywrócić mu godność ludzką i wolność. Czynili to nie tylko możni, ale i także nieco tylko zasobniejsi chrześcijanie. Podobnie z relikwiami.

Ważne są intencje. Oczywiście ideałem byłoby wykupienie relikwii i przekazanie jej proboszczowi własnej lub zaprzyjaźnionej parafii. U nas wciąż kościoły są dumne z posiadanych relikwii.

Jakkolwiek żadne wykupienie relikwii celem wycofania ich z rynku komercyjnego nie jest wedle mnie sprawą naganną. Dotyczy to nie tylko relikwii. Także obrazów religijnych. Niekiedy są to niezbyt gustowne malunki, dla których brak miejsca w designerskich mieszkaniach. Ale są często obmodlone przez kilka pokoleń. I to jest ich wartość. Je też trzeba jakoś ratować.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Handel relikwiami w XXI wieku, czyli rozterki współczesnego katolika