Unijny pakt migracyjny. Izabela Kloc: To migracyjny dyktat. Mamy płacić za szaleńczy eksperyment, jakim była słynna Wilkommenspolitik

„To, co unijni urzędnicy nazywają paktem migracyjnym, należałoby raczej nazwać migracyjnym dyktatem. Przy tym nie chodzi tu o relokację imigrantów, a raczej o relokację finansowej i politycznej odpowiedzialności” - mówi w rozmowie z PAP europosłanka Izabela Kloc (PiS).

Relokacja finansowej i politycznej odpowiedzialności

Autorzy tego pomysłu otwarcie mówią, że nie ma obowiązku przyjmowania nielegalnych przybyszów. Chodzi raczej o relokację finansowej i politycznej odpowiedzialności. Podjęte decyzje określają de facto sposób nakładania na państwa członkowskie haraczu za brak woli przyjęcia migrantów

— powiedziała.

Mamy teraz wszyscy zapłacić za szaleńczy eksperyment, jakim była słynna Wilkommenspolitik, polityka bezrefleksyjnego tolerowania nielegalnego napływu imigrantów. Dziś w krajach Europy Zachodniej wyraźnie widać skutki tej polityki. Ludzie są zmęczeni chaosem i deklarują chęć głosowania na te ugrupowania, które twardo sprzeciwiają się nieograniczonemu napływowi imigrantów. Antysystemowa AfD zrównała się w sondażach z partią kanclerza Scholza i to jest prawdziwa przyczyna nerwowych poczynań polityków europejskiego głównego nurtu. Dobrze, że polski rząd nie zamierza ulegać moralnym i finansowym szantażom. Za błędy niemieckiego rządu powinni zapłacić Niemcy, nie Polacy

— dodała.

Co zawiera tzw. pakt migracyjny?

W czwartek Rada UE przyjęła w głosowaniu większością kwalifikowaną stanowisko negocjacyjne w sprawie rozporządzenia dot. procedury azylowej oraz rozporządzenia w sprawie azylu i migracji. Stanowisko to będzie podstawą negocjacji prezydencji Rady z Parlamentem Europejskim.

Tzw. pakt migracyjny zawiera m.in. system „obowiązkowej solidarności”. Polega on na tym, że choć „żadne państwo członkowskie nie będzie nigdy zobowiązane do przeprowadzania relokacji”, to „ustalona zostanie minimalna roczna liczba relokacji z państw członkowskich, w których większość osób wjeżdża do UE, do państw członkowskich mniej narażonych na tego rodzaju przyjazdy”. Liczbę tę ustalono na 30 tys.

Natomiast minimalna roczna liczba wkładów finansowych zostanie ustalona na 20 tys. euro na relokację. Liczby te można w razie potrzeby zwiększyć, a sytuacje, w których nie przewiduje się potrzeby solidarności w danym roku, również zostaną wzięte pod uwagę

— czytamy w komunikacie Rady UE. Oznacza to de facto, jak tłumaczył PAP wysokiej rangi dyplomata unijny, który uczestniczył w negocjacjach, wybór między relokacją migrantów a ekwiwalentem finansowym w przypadku braku chęci ich przyjęcia.

Wiceminister spraw wewnętrznych i administracji RP Bartosz Grodecki, który reprezentował nasz kraj na posiedzeniu, w przerwie obrad w rozmowie z dziennikarzami powiedział, że „system azylowy, który zmusza do przyjmowania migrantów, a w razie odmowy przewiduje wysokie kary, nie ma nic wspólnego z solidarnością”.

CZYTAJ TAKŻE:

— Minister Paprocka: Stanowisko prezydenta jest znane od lat. Nie ma zgody na przymusową relokację migrantów

— I wszystko jasne! „Welt”: Berlin jest zwycięzcą unijnego kompromisu azylowego. Presja migracyjna na Niemcy powinna się zmniejszyć

— Przydacz: Nie ustąpimy ws. paktu migracyjnego. Będziemy twardo bronić polskiego interesu, pokazując też podwójne standardy w polityce UE

wkt/PAP