Reżim PiS dobiera się do amerykańskiej stacji TVN! Dziś TVN, jutro „Newsweek”, „Fakt”, Onet i inne…! Wszystkie ręce na pokład! Brońmy wolności obcych mediów w Polsce!

— tego Gerhard Gnauck w weekendowym wydaniu Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) nie napisał, ale przecież każdy, kto umie czytać, wie, że również polskojęzyczne media spółki Ringier Axel Springer i inne polskiego rządu nie głaszczą. Nie, żeby komentator Gnauck coś zmyślał, wie jak pisać „obiektywnie” - owszem, w tekście pt. „Ustawa przeciw najostrzejszym krytykom rządu” stwierdził, że  „prawicowy rząd w Polsce otwiera nowy front”, uściślając, że to „grupa posłów PiS z Jarosławem Kaczyńskim na czele”, ale to nie on, Gnauck, stawia taki wniosek, on tylko sprawozdaje, zgodnie ze sztuką dziennikarską posługiwania się eufemizmami:

W Polsce krytykuje się projekt ustawy, która ma na celu uregulowanie struktury własnościowej mediów. Ponieważ w ten sposób rząd celuje w swego największego konkurenta.

Pominę fakt, że tym samym warszawski korespondent, zapewne nieświadomie, przypisał TVN do Platformy Obywatelskiej, obecnie pod wodzą wypróbowanego przyjaciela Niemiec, pełniącego obowiązki przewodniczącego Donalda Tuska. Mniejsza z tym, że tenże został szefem tej formacji z pogwałceniem wszelkich zasad wewnątrzpartyjnej demokracji - w końcu nie o tym miał być tekst, tylko o zamachu na wolność mediów w Polsce. Bo, jak napisał korespondent Gnauck:

Sprawa jest jasna: duża część społeczeństwa postrzega nowy projekt jako „lex TVN”…

Równie ciekawy, a może nawet ciekawszy jest jednak „lex Gnauck”. Publicysta to inteligentny, świetnie władający językiem polskim, który przynajmniej w sprawach dotyczących naszego kraju mógłby wiele wnieść dla rozjaśnienia umysłów swym rodakom, poddanym medialnej przepierce, ale nie wnosi. Powód jest jeden, który stanowi wykładnię i regułę dla niemieckich polityków, tudzież mediów: nie ma obiektywizmu, gdy chodzi o interes Niemiec.

Kilka „drobnych” przykładów, o których Gerhard Gnauck z pewnością wie, dotyczących struktury własnościowej mediów w Niemczech, ich powiązań z politykami, upolitycznionego system prawnego, czy procedury wyborczej. Zacznijmy od tej ostatniej kwestii: na marginesie konfliktu w łonie Zjednoczonej Prawicy w sprawie głosowania korespondencyjnego, tytułowym bohaterem Gnaucka, cytuję, „Człowiekiem, który powinien trafić do historycznych książek”, był… Jarosław Gowin, ten, który „uniemożliwił narodowo-konserwatywnemu rządowi wtrącenie kraju z powodu wątpliwych wyborów prezydenckich w najcięższy kryzys od upadku komunizmu”. Dla odświeżenia pamięci polecam posłuchanie wypowiedzi Gnaucka (po polsku) o tym, jak sam głosował korespondencyjnie w wyborach do Bundestagu w 2013 roku, gdy o koronawirusowej pandemii nikt nie śnił nawet w najczarniejszych snach.

Co dla Niemiec jest normalne, w Polsce - niedopuszczalne. W Niemczech można było przeprowadzić lustrację i bezwzględną dekomunizację, w tym w wymiarze sprawiedliwości, w Polsce jest to prześladowanie. W skrajnie upolitycznionym, niemieckim systemie sędziów powołują politycy, ba, przewodniczącym Trybunału Konstytucyjnego został członek zarządu i były poseł CDU, w naszym kraju próby uporządkowania systemu prawnego to… ograniczanie niezawisłości sądów. W Niemczech można karać sędziów, w Polsce to wykluczone… Pan Gnauck wie o tym wszystkim doskonale, zapewne nie uszło też jego uwadze zaproszenie na obiad przez kanclerz Angelę Merkel sędziów Trybunału Konstytucyjnego, ale…, wiadomo - interes Niemiec!

Podobnie sprawa porządkowania rynku medialnego: w Niemczech jest Ordnung, w Polsce zawłaszczanie i prześladowanie. Niemcy nigdy nie pozwoliłyby sobie na to, aby opinię publiczną w ich kraju kształtowała zagranica. Dość wspomnieć pospolite ruszenie polityków, związków zawodowych i medialną wrzawę, gdy amerykański koncern chciał wykupić tylko jeden, niskonakładowy „Berliner Zeitung”, co skutecznie mu udaremniono. Niezależność mediów w Niemczech ilustrują fakty z dalszej i niedawnej przeszłości, od wtargnięcia policji do siedziby „Spiegla”, a potem do wielu innych redakcji, po „niedopuszczalny atak na wolność prasy” - jak zameldowała agencji dpa – gdy pod koniec czerwca w Duesseldorfie poszły w ruch pałki i gaz łzawiący przeciw protestującym w sprawie nowej ustawy o zgromadzeniach, zaostrzającej przepisy dla ich organizatorów i zwiększającej uprawnienia policji; wśród poszkodowanych znalazł się fotoreporter dpa i jeden z dziennikarzy, relacjonujących demonstrację.

Czy mam również przypomnieć powiązania polityków z właścicielami mediów, z wczoraj i dziś? Jak np. Helmuta Kohla z magnatem medialnym Leo Kirchem, który na wielomilionowej liście płac miał samego kanclerza i kilku ministrów? Czy mam przypomnieć, kto był świadkiem kanclerza na ceremonii ślubnej w „najwęższym gronie”, z jego wieloletnią asystentką, po samobójczej śmierci żony? - gdyby ktoś nie wiedział, niejaki Kai Diekmann, szef „Bilda”… Książki można pisać. Ale komentator Gnauck i inni nie będą wściubiać nosów w nie swoje sprawy, także np. w rozmowy przy śmietniku w Polsce, w sprawie obsady kadrowej w „Fakcie” (Ringier Axel Springer), mutancie „Bilda”, czy instrukcji Marka Dekana dla polskich dziennikarzy, zatrudnionych przez niemiecki koncern, jakie mają zajmować postawy… - wiadomo, interes Niemiec!

Korespondent Gnauck mógłby sypać przykładami zawłaszczenia i czystek w TVP w czasach rządu PO-PSL, szturmu na redakcje „Wprost”, wywalenia na bruk zespołów dziennikarskich najpierw tego tygodnika, a potem „Newsweeka” po objęciu funkcji redaktora naczelnego przez Tomasza Lisa, ale… - nie będzie wściubiał, nie jemu decydować o polityce, a poza tym, wiadomo, interes Niemiec!

Był już przecież ustalony, tak znakomicie funkcjonujący porządek sprzed utraty władzy przez spółkę PO-PSL, z szefem dyplomacji, który „bardziej bał się bezczynności Berlina” i domagał się przywództwa Niemiec w Europie, niestety, nieświadomi, zagubieni polscy wyborcy zagłosowali na tych „katonarodowców” Kaczyńskiego. To przecież jasne, w duchu dobrego sąsiedztwa trzeba teraz pomóc polskim obywatelom dokonać właściwego wyboru, by odsunęli od steru tych zamachowców z rządu PiS, który brużdżą w dobrosąsiedzkich stosunkach i w Europie, i „otwierają nowy front”, jak doniósł korespondent Gnauck. Więc… - wszystkie ręce na pokład!

W tym kontekście należałoby jeszcze wyjaśnić postawę byłego przewodniczącego (do 2020 r.) niemieckiego Trybunału Konstytucyjnego Andreasa Vosskuhle’go. Tenże ostrzegł właśnie przed ukrytą centralizacją i przekształcaniem wspólnoty przez Komisję UE oraz Europejski Trybunał Sprawiedliwości w „państwo federalne”. Skąd ten jego wniosek? Stąd, że Europejski Bank Centralny chce narzucić… Niemcom politykę finansową, a przecież w Republice Federalnej nadrzędne znaczenie ma niemiecka konstytucja, zwana Ustawą Zasadniczą, a nie postanowienia jakichś unijnych instytucji czy urzędników. Polski to nie dotyczy, w Polsce to co innego, to inna kultura…

Fakt, z tym ostatnim akurat muszę się zgodzić - zgodnie z naszą „kulturą”, korzystanie przez opozycję z niemieckiej pomocy dla odsunięcia od władzy rząd PiS nie jest żadną zdradą, wszak chodzi o wspólny interes Niemiec…

Grillowanie Polski trwa. „Niezależni pod presją”, tytułuje sekcja polska Deutsche Welle tekst o „lex TVN” i „długiej historii walki PiS z TVN”, w oparciu o publikację Sueddeutsche Zeitung. „Ustawa przeciw TVN. Porozumienie zapowiada kluczowe poprawki”, ciągnie temat polskojęzyczny portal Onet. Jest kolejna szansa, jak chciał korespondent Gnauck, by Jarosław Gowin rzeczywiście trafił do książek historii…