Polityk opozycji stara się więc przekonać, że skoro „władza gubi sumienie”, to traci prawo do rządzenia.

Ani ambona, ani czołgi jeżdżące po ulicach na rocznice narodowe tej legitymacji nie utrzymają ani nie odbudują

— drwi Boni.

I posiłkując się teoriami amerykańskiego filozofa Henry’ego Davida Thoreau, czy Mahatmy Gandhiego, próbuje usprawiedliwić arogancję totalnej opozycji.

Jeżeli czuję, że moje prawa są łamane - mogę i powinienem wybrać formę sprzeciwu. Mogę też złamać prawo, by bronić swoich praw. Jeśli zakazują mi się gromadzić - mogę to zrobić wbrew zakazowi. Jeżeli każą mi płacić za abonament telewizji publicznej łamiąc zasadę bezstronności publicznych mediów, to mogę nie płacić tego abonamentu. Jeżeli chcą mi zabrać ochronę obywatelską przed zakusami policyjnego państwa, czyli niezależne sądy - to powinienem walczyć o niezawisłość sądów każdą dostępną drogą, także łamiąc przepisy i regulaminy. Nie ma innej drogi dla obywatela, jeśli ma do czynienia z wykolejoną władzą

— pisze.

ak/michalboni.natemat.pl