Tak jak Amerykanie winni zbrodni niewolnictwa i Żydzi budujący swój kraj na świeckiej religii, jaką jest syjonizm, od lat walczą z własnymi traumami i demonami, tak my potrzebujemy ostatecznego odcięcia się od przeszłości. Popkultura jest do tego znakomitym narzędziem. Komiksowy, uproszczony film o polskich patriotach rozstrzeliwujących brutalnie komunistów, stygmatyzujących ich ciała symbolami komunizmu zaszczepiłby w masowym widzu określone odczucie względem tej przeszłości. Naświetliłby w szokujący sposób prawdę o tamtych czasach. Zawstydziłby (więcej nie da się zrobić) funkcjonariuszy tamtego potwornego reżimu, którzy dziś butnie panoszą się w szatach autorytetów moralnych. Wiem, że jest za późno na ich realne rozliczenie. Nigdy nie jest za późno na artystyczną formę odreagowania.

Wiem, że głodu sprawiedliwości nie da się nigdy nakarmić. Można jednak zaspokajać go drobnymi kęsami. W tym wypadku filmowymi.