Nie milkną ostre reakcje na deklarację Dykasterii Nauki Wiary Fiducia Supplicans, którą Watykan otworzył drzwi do błogosławieństwa par homoseksualnych.

Chorwacki publicysta Ivica Šola, jeden z najbardziej wpływowych intelektualistów konserwatywnych w tym kraju, opublikował tekst, w którym opisuje ją jako „dokument, który głęboko wstrząsnął katolikami i nie tylko nimi”.

Idealna ofiara

„Deklaracja stawia na tym samym poziomie pary homoseksualne i heteroseksualne, co głęboko wstrząsnęło masami katolików na całym świecie i nie tylko nimi. Wiele innych kościołów protestanckich opierało się na Kościele Katolickim i jego jasnym stanowisku, a teraz są pogubione”.

CZYTAJ TAKŻE Chorwacki publicysta Ivica Šola: UE staje się ZSRR XXI wieku. W Chorwacji zaczęła się dyskusja o centralizacji Unii

Następnie Šola dość stanowczo stwierdza, że Deklaracja jest zgodna z zasadami neomarksistowskiej lewicy. Swoje stanowisko wyjaśnia w następujący sposób.

„W walce o przetrwanie postmarksistowska lewica nieustannie szuka prawdziwej lub wyimaginowanej „idealnej ofiary”, wobec której następnie przyjmuje rolę zbawiciela. „Idealną ofiarą” pierwotnego marksizmu był robotnik, proletariusz. Wraz z upadkiem muru berlińskiego, lewica wyrusza na poszukiwanie nowych „ofiar”, których może bronić. Tą idealną ofiarą staje się teraz natura i jej kapitalistyczna eksploatacja, więc czerwoni, jak wiadomo, nagle stają się zieloni”.

Chorwacki publicysta dodaje, że już wcześniej na Zachodzie lewica znalazła namiastkę proletariatu w homoseksualistach, grupie rzekomo zagrożonej i prześladowanej.

„W ostatnich latach znaleźli kolejną idealną ofiarę, a to jest nielegalny imigrant. Lewica ma obsesję na punkcie tych tematów, okupując uniwersytety i media, narzuca je całemu światu. Przez tego Papieża tematy te stają się także głęboko zakorzenione w Kościele katolickim. Oto najważniejsze punkty tego pontyfikatu: środowisko, migranci i homoseksualiści. Bergoglio i jego najbliżsi współpracownicy okazali się plagiatami świeckiej lewicy“.

Ekologia, homoseksualiści i migracja

Šola przypomina kontekst lewicowej teologii wyzwolenia wywodzącej się z Ameryki Łacińskiej, pod której wpływem znajdował się papież Franciszek. Jego encyklika Laudato Si, poświęcona ekologii, powstała pod wpływem teologa wyzwolenia Leonarda Boffa. Temat nielegalnej migracji – kontynuuje Šola – stale pojawia się w homiliach i przemówieniach Papieża.

„A teraz mamy „Fiducia supplicans”, w którym Papież do ekologii i migrantów w końcu dodaje homoseksualistów…. Jeśli miałbym podsumować jednym słowem to przepisanie strategii świeckiej od neomarksistowskiej lewicy, byłoby to tchórzostwo. Istotą tego tchórzostwa jest uleganie modzie, sprowadzanie Kościoła do organizacji pozarządowej, duszpasterstwa do aktywizmu, a teologii do próby chrystianizacji światowych ideologii, które i tak nienawidzą chrześcijaństwa i nigdy nie przyłączą się do Kościoła, bez względu na to, jak bardzo będzie ich błogosławił“.

„Nikt nie mówi, że ekologia, homoseksualizm, migranci nie powinni być tematami teologicznymi”

— pisze Ivica Šola i kontynuuje:

„Sposób, w jaki władze świeckie w jakimkolwiek kraju będą regulować te kwestie, leży w ich jurysdykcji, ale od Kościoła oczekuje się, że zaoferuje „ coś więcej”. Kościół, który nie oferuje doświadczenia świętości, ale kopiuje metodę lewicy, nie jest Kościołem, ale karykaturą soborowego „aggiornamentu”

— konkluduje Chorwat.

Jego tekst odbił się szerokim echem w kraju katolickim, gdzie episkopat nie wydał żadnego oficjalnego oświadczenia w sprawie Fiducia Supplicans, jednak dokument spotkał się z dużym zainteresowaniem wśród wiernych. I często bardzo krytykowany, posługując się podobnymi argumentami, jak te, których używał Šola.