70. rocznica aresztowania gen. Augusta Fieldorfa „Nila”. Choć walczył z niemieckim najeźdźcą, „ludowa” władza nie miała dla niego litości

Szef Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej i dowódca organizacji NIE gen. August Emil Fieldorf „Nil” został 10 listopada 1950 roku aresztowany w Łodzi przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Choć bohaterski żołnierz miał wielki udział w tym, że Polacy stawiali czoła niemieckiemu najeźdźcy, nowa „ludowa” władza nie miała dla niego litości i skazała „Nila” na karę śmierci.

Emil Fieldorf urodził się w 1895 r. w Krakowie. Tutaj też rozpoczął swoją działalność niepodległościową, wstępując w szeregi Związku Strzeleckiego. Od 1914 r. służył w Legionach Józefa Piłsudskiego, a następnie uczestniczył w wojnie z bolszewikami. W okresie międzywojennym był oficerem Wojska Polskiego i Korpusu Ochrony Pogranicza. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. dowodził 51. pułkiem piechoty. Udało mu się uniknąć niewoli i dotrzeć do Francji, by już w 1940 r. jako emisariusz Naczelnego Wodza wrócić do okupowanego Kraju, gdzie zaangażował się w pracę konspiracyjną. Został komendantem Kierownictwa Dywersji (Kedywu) Komendy Głównej Armii Krajowej. Od 1943 r. tworzył organizację „NIE”, przygotowywaną do działań na wypadek okupacji ziem polskich przez Sowietów. Zatrzymany w 1945 r. przez NKWD i nierozpoznany trafił do obozu pracy na Uralu. Po powrocie do Polski ujawnił się. Został aresztowany i skazany na śmierć pod fałszywymi zarzutami. Odmówił podpisania prośby o ułaskawienie. W czasie ostatniego widzenia z żoną generał wyjawił jej:

Czy wiesz, dlaczego mnie skazali? Bo odmówiłem współpracy z nimi.

Do końca nieugięty, padł ofiarą zbrodni sądowej: został zamordowany 24 lutego 1953 r. w więzieniu mokotowskim. Dowódca nigdy nie podjął współpracy z władzami komunistycznymi. Zapłacił za to najwyższą cenę.

W 2006 r. prezydent Lech Kaczyński odznaczył go pośmiertnie Orderem Orła Białego.

Cześć Jego Pamięci!