Po ponad 78 latach, odbyła się uroczystość pożegnania oficera SGO „Narew” kpt. Władysława Dąbrowskiego, dowódcy I komp. ckm 71 pp oraz nieznanego żołnierza, poległych w 1939 roku w rejonie Zambrowa.

Szczątki kapitana zostały zidentyfikowane przez zespół Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Msza Święta, której przewodniczył ks. Biskup Janusz Stepnowski – Ordynariusz Diecezji Łomżyńskiej, odbyła się w kościele pw. Trójcy Przenajświętszej w Zambrowie.   

Na dzisiejszą uroczystość przybyli: Dowódca 15 Giżyckiej Brygady Zmechanizowanej – generał brygady dr Jarosław Gromadziński, Komendant Garnizonu Białystok – major Jan Busłowicz, synowie poległego oficera kpt. Władysława Dąbrowskiego - Pan Jerzy i Tadeusz Dąbrowscy z rodzinami, kombatanci, przedstawiciele władz szczebla krajowego, przedstawiciele władz samorządowych z województwa, powiatu, miasta i okolicznych gmin, poczty sztandarowe, przedstawiciele placówek oświatowych, służb mundurowych,  stowarzyszeń, związków, harcerzy, licznie zebrani mieszkańcy Zambrowa oraz przedstawiciele lokalnych i regionalnych mediów.  

Pogrzeb odbył się przy udziale wojskowej asysty honorowej z 18. Białostockiego Pułku Rozpoznawczego dowodzonej przez por. Przemysława Antosa oraz Orkiestry Wojskowej z Giżycka pod dowództwem tambur majora st. Chorążego sztabowego Waldemara Pestki. 

Po mszy świętej do konduktu pogrzebowego dołączyła tankietka TKS, zaś trumny zostały przewiezione na specjalnie przygotowanym samochodzie terenowym Scorpion z 18 białostockiego pułku rozpoznawczego.  

Dalsza część uroczystości odbyła się na cmentarzu parafialnym w Zambrowie, którą poprowadził pan Dariusz Grabowski. Przy mogile zbiorowej żołnierzy Wojska Polskiego okolicznościowe przemówienia wygłosili: Burmistrz Miasta Zambrów Kazimierz Dąbrowski, pan Jerzy Dąbrowski, Posłanka na Sejm Bernadeta Krynicka, Członek Zarządu Województwa Stefan Krajewski. 

Po oddaniu honorów przez wojskową asystę honorową odbyło się przekazanie flag z trumny kpt. Władysława Dąbrowskiego dla jego synów Jerzego i Tadeusza Dąbrowskich, zaś z trumny nieznanego żołnierza na ręce Dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury w Zambrowie Marty Konopka z przeznaczeniem dla Regionalnej Izby Historycznej. 

W dalszej części pogrzebu odbyło się złożenie trumien do grobu oraz salwa honorowa w wykonaniu żołnierzy 18 białostockiego pułku rozpoznawczego. Na zakończenie wszyscy zebrani mieli możliwość złożenia wieńców i kwiatów na mogile zbiorowej, w której złożono trumny poległych. 

Organizatorami uroczystości pogrzebowych byli: Burmistrz Miasta Zambrów, Regionalna Izba Historyczna Miejskiego Ośrodka Kultury w Zambrowie. Pomoc w organizacji: 18 Białostocki Pułk Rozpoznawczy, Parafia pw. Trójcy Przenajświętszej w Zambrowie.

Tego samego dnia w godzinach porannych w galerii wystawowej Miejskiego Ośrodka Kultury w Zambrowie odbyła się konferencja prasowa poświęcona ekshumacji kpt. Władysława Dąbrowskiego i nieznanego żołnierza. Podczas konferencji prowadzący pan Dariusz Grabowski przedstawił życiorys kpt. Władysława Dąbrowskiego oraz historię do momentu odnalezienia grobu w miejscowości Dmochy Wochy.  

Wyniki badań ekshumacyjnych i identyfikacyjnych przedstawił dr Andrzej Ossowski z Zakładu Genetyki Sądowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, po czym głos zabrał syn kapitana – pan Jerzy Dąbrowski.

Zespół dr Andrzeja Ossowskiego prowadzi projekt Polskiej Bazy Genetycznej Ofiar Totalitaryzmów. Naukowcy zidentyfikowali przeszło 90 ofiar zbrodni systemów totalitarnych, między innymi: Danutę Siedzikównę „Inkę”, Zygmunta Szendzielarza „Łupaszkę” czy Feliksa Selmanowicza „Zagończyka”. 

Identyfikacja kapitana Władysława Dąbrowskiego jest wyjątkowym wydarzeniem. Dzięki tym pracom pokazujemy, że pamiętamy o każdym poległym. Żołnierze którzy zginęli w 1939 roku w przeważającej większości są anonimowi, tą porażającą bezimienność, która jest wynikiem działania systemów totalitarnych, dzisiaj możemy odwrócić i przywrócić im tożsamość, twarz. Synowie kapitana Dąbrowskiego odnaleźli ojca po kilkudziesięciu latach poszukiwań. Podkreślić należy, że prace te nie były by możliwe gdyby nie pasjonaci Historii, którzy od wielu lat prowadzą swoje badania, rozmawiają ze świadkami wydarzeń oraz pracują w archiwach. Połączenie pasji wielu ludzi oraz profesjonalizmu naukowców daje niespodziewane efekty

— mówi dr Andrzej Ossowski.