58 lat temu w Katedrze Wawelskiej miała miejsce konsekracja biskupia Karola Wojtyły. Konsekratorem był arcybiskup Baziak, współkonsekratorami biskupi: Franciszek Jop z Opola i Bolesław Kominek z Wrocławia. Nowy biskup przyjął za dewizę słowa św. Ludwika Marii Grignion de Montforta – Totus Tuus (Cały Twój).
4 lipca 1958 roku papież Pius XII nominował ks. Karola Wojtyłę biskupem sufraganem Archidiecezji Krakowskiej.
Była to zaskakująca decyzja, ponieważ był on najmłodszym członkiem Episkopatu Polski. Miał zaledwie trzydzieści osiem lat.
Biskup zamieszkał w Krakowie przy ul. Kanoniczej 21. Jako biskup - nominat uczestniczył w rekolekcjach Episkopatu Polski na Jasnej Górze oraz w pracach konferencji plenarnej Episkopatu. Przed konsekracją odbył rekolekcje w opactwie Benedyktynów w Tyńcu.
Tak Karol Wojtyła wspominał tamten czas:
Zasadniczym przygotowaniem do moich święceń biskupich były rekolekcje. Odprawiłem je w Tyńcu. Często wędrowałem do tego historycznego opactwa. Tym razem był to pobyt szczególnie dla mnie ważny. Miałem zostać biskupem, byłem już nominatem. Do sakry miałem jeszcze dość dużo czasu… Musiałem wykorzystać je jak najlepiej. Rekolekcje trwały sześć dni – sześć dni medytacji. Mój Boże, ileż treści! «Następca Apostołów» – takie właśnie słowa w ciągu tych dni usłyszałem z ust znajomego fizyka. Jak widać, ludzie wierzący przywiązują szczególną wagę do tej apostolskiej sukcesji. Ja – «następca» – myślałem z wielką pokorą o Apostołach Chrystusa i o tym długim, nieprzerwanym łańcuchu biskupów, którzy przez włożenie rąk przekazywali swoim kolejnym następcom udział w urzędzie apostolskim. W końcu mieli przekazać go mnie. Czułem się osobiście związany z każdym z nich. (…) Zdumiewający dar i tajemnica!
28 września 1958 roku odbyła się konsekracja biskupa Karola Wojtyły. Był to dzień św. Wacława, patrona Katedry Krakowskiej.
Nowy biskup oddał się bezgranicznie Matce Bożej przyjmując za dewizę słowa św. Ludwika Marii Grignion de Montforta - TOTUS TUUS. W pierwszym swoim orędziu papieskim nawiązał do tej chwili:
W tej właśnie godzinie, ciężkiej i pełnej bojaźni, musimy z synowskim oddaniem zwrócić się ku Maryi Dziewicy, która w tajemnicy Chrystusa zawsze żyje i działa jako Matka, i musimy powtórzyć te słowa: Totus Tuus, jakie przed dwudziestu laty, w dniu sakry biskupiej wpisaliśmy w nasze serce i nasze godło.
Nowy biskup pracował w kurii, prowadził w dalszym ciągu wykłady na KUL-u, wizytował parafie, święcił kościoły i kaplice, odwiedzał domy zakonne, udzielał święceń kapłańskich. Pracy miał wiele, ale nie porzucił działalności naukowej. W roku 1960 ukazała się książka „Miłość i odpowiedzialność”, która była wynikiem wieloletniej pracy i dyskusji z młodzieżą.
Wtedy też opublikował „Przed sklepem Jubilera” zaopatrzone wyjaśnieniem: „Medytacje o sakramencie małżeństwa, przechodzące chwilami w dramat.” W dniach od 11.10 do 2.11.1962 roku uczestniczył w I Sesji Soboru Watykańskiego. W styczniu 1963 roku odprawił mszę św. w Katedrze Wawelskiej w stulecie Powstania Styczniowego. Co roku w listopadzie modlił się za weteranów walki o niepodległość Polski, a na św. Stanisława prowadził procesję Wawel - Skałka.
Czytaj dalej na następnej stronie
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
58 lat temu w Katedrze Wawelskiej miała miejsce konsekracja biskupia Karola Wojtyły. Konsekratorem był arcybiskup Baziak, współkonsekratorami biskupi: Franciszek Jop z Opola i Bolesław Kominek z Wrocławia. Nowy biskup przyjął za dewizę słowa św. Ludwika Marii Grignion de Montforta – Totus Tuus (Cały Twój).
4 lipca 1958 roku papież Pius XII nominował ks. Karola Wojtyłę biskupem sufraganem Archidiecezji Krakowskiej.
Była to zaskakująca decyzja, ponieważ był on najmłodszym członkiem Episkopatu Polski. Miał zaledwie trzydzieści osiem lat.
Biskup zamieszkał w Krakowie przy ul. Kanoniczej 21. Jako biskup - nominat uczestniczył w rekolekcjach Episkopatu Polski na Jasnej Górze oraz w pracach konferencji plenarnej Episkopatu. Przed konsekracją odbył rekolekcje w opactwie Benedyktynów w Tyńcu.
Tak Karol Wojtyła wspominał tamten czas:
Zasadniczym przygotowaniem do moich święceń biskupich były rekolekcje. Odprawiłem je w Tyńcu. Często wędrowałem do tego historycznego opactwa. Tym razem był to pobyt szczególnie dla mnie ważny. Miałem zostać biskupem, byłem już nominatem. Do sakry miałem jeszcze dość dużo czasu… Musiałem wykorzystać je jak najlepiej. Rekolekcje trwały sześć dni – sześć dni medytacji. Mój Boże, ileż treści! «Następca Apostołów» – takie właśnie słowa w ciągu tych dni usłyszałem z ust znajomego fizyka. Jak widać, ludzie wierzący przywiązują szczególną wagę do tej apostolskiej sukcesji. Ja – «następca» – myślałem z wielką pokorą o Apostołach Chrystusa i o tym długim, nieprzerwanym łańcuchu biskupów, którzy przez włożenie rąk przekazywali swoim kolejnym następcom udział w urzędzie apostolskim. W końcu mieli przekazać go mnie. Czułem się osobiście związany z każdym z nich. (…) Zdumiewający dar i tajemnica!
28 września 1958 roku odbyła się konsekracja biskupa Karola Wojtyły. Był to dzień św. Wacława, patrona Katedry Krakowskiej.
Nowy biskup oddał się bezgranicznie Matce Bożej przyjmując za dewizę słowa św. Ludwika Marii Grignion de Montforta - TOTUS TUUS. W pierwszym swoim orędziu papieskim nawiązał do tej chwili:
W tej właśnie godzinie, ciężkiej i pełnej bojaźni, musimy z synowskim oddaniem zwrócić się ku Maryi Dziewicy, która w tajemnicy Chrystusa zawsze żyje i działa jako Matka, i musimy powtórzyć te słowa: Totus Tuus, jakie przed dwudziestu laty, w dniu sakry biskupiej wpisaliśmy w nasze serce i nasze godło.
Nowy biskup pracował w kurii, prowadził w dalszym ciągu wykłady na KUL-u, wizytował parafie, święcił kościoły i kaplice, odwiedzał domy zakonne, udzielał święceń kapłańskich. Pracy miał wiele, ale nie porzucił działalności naukowej. W roku 1960 ukazała się książka „Miłość i odpowiedzialność”, która była wynikiem wieloletniej pracy i dyskusji z młodzieżą.
Wtedy też opublikował „Przed sklepem Jubilera” zaopatrzone wyjaśnieniem: „Medytacje o sakramencie małżeństwa, przechodzące chwilami w dramat.” W dniach od 11.10 do 2.11.1962 roku uczestniczył w I Sesji Soboru Watykańskiego. W styczniu 1963 roku odprawił mszę św. w Katedrze Wawelskiej w stulecie Powstania Styczniowego. Co roku w listopadzie modlił się za weteranów walki o niepodległość Polski, a na św. Stanisława prowadził procesję Wawel - Skałka.
Czytaj dalej na następnej stronie
Strona 1 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/historia/310008-58-lat-temu-ks-karol-wojtyla-przyjal-sakre-biskupia-uroczystosc-odbyla-sie-w-katedrze-wawelskiej?strona=1